De Hamburgse componist Marc Richter maakt gebruik van vinyl & shellac loops, antieke elektronische & pomporgels, YouTube samples, bewerkte en onbewerkte stem- en veldopnames, en verschillende instrumenten om complexe collages te creëren waarin de organische warmte van vintage opnames en machines worden gecombineerd met futuristische technologie. In tegenstelling tot de overgrote meerderheid van de zogenaamde experimentele muziek is zijn output vaak spookachtig en dromerig, melancholisch en aanstekelijk.